Lapacho (Tabebuia Avellanedae), Πρόπολη, Καλέντουλα (Calendula Officinalis), Αλόη Βέρα, Εκχύλισμα σπόρων Γκρέιπφρουτ, MSM, Προπυλενογλυκόλη, Απιονισμένο κεκαθαρμένο νερό.
Αλόη
Τι είναι: Είναι ένα φυτό που ανήκει στην κατηγορία των κρίνων και φτάνει γύρω στα 60 έως 100 εκ. σε ύψος. Πιθανότατα να κατάγεται από τη Βόρεια Αφρική, τις Κανάριους Νήσους και το Πράσινο Ακρωτήρι. Η αλόη περιέχει στοιχεία όπως πολυσακχαρίτες, ανθρακινόνη και λεκτίνες.
Που βοηθάει: Εκχυλίσματα του φυτού αλόης εμφανίζουν κυρίως δραστηριότητες επουλωτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιβακτηριδιακές, αντιϊκές, αντιμυκητιακές. Σημαντική είναι η χρησιμότητα της aloe vera και στη θεραπεία εγκαυμάτων, ηλιακών εγκαυμάτων, ξηροδερμίας και στην επούλωση τραυμάτων. Συμβάλλει στην αναγέννηση νέων επιδερμικών κυττάρων, μέσω αύξησης παραγωγής ινοβλαστών καθώς και της παραγωγής και έκκρισης κολαγόνου από τον ανθρώπινο οργανισμό.
Καλέντουλα
Τι είναι: Η καλέντουλα είναι ένα όμορφο αγριολούλουδο, πολύ συνηθισμένο στην Ευρωπαϊκή ύπαιθρο. Είναι συγγενικό φυτό με τη μαργαρίτα και τα άνθη έχουν έντονο κίτρινο ή πορτοκαλί χρώμα.
Που βοηθάει: Η καλέντουλα περιέχει μια σειρά από ευεργετικά συστατικά, στα οποία οφείλονται οι θεραπευτικές της δράσεις. Συγκεκριμένα περιλαμβάνει σαπωνίνες, καροτενοειδή, στερόλες, φλαβονοειδή και αιθέρια έλαια. Χάρη σε αυτά παρουσιάζει αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτική δράση και παρέχει προστασία έναντι των βλαβών που προκαλούν οι UV ακτίνες του ήλιου. Επιπλέον, παρεμβαίνει στη μείωση φλεγμονών, βελτιώνει την επούλωση των κατεστραμμένων ιστών λόγω δερματικών παθήσεων. Μάλιστα, σε συνδυασμό με την Aloe Vera είναι πολύ αποτελεσματική στην ανακούφιση από τον ερεθισμό και το σύγκαμα, που προκαλεί η πάνα, στα βρέφη και τα νήπια.
Εκχύλισμα σπόρων γκρέιπφρουτ
Τι είναι: Το γκρέιπφρουτ είναι οπωροφόρο δέντρο της τάξης των σαπινδωδών, του γένους κίτρος και της οικογένειας των ρουτιδών (εσπεριδοειδών), αγγειόσπερμο δικότυλο φυτό και καλλιεργείται για τον ομώνυμο καρπό του. Θεωρείται πολύ πιθανό ότι το γκρέιπ-φρουτ αποτελεί μετάλλαξη της φράπας. Ο καρπός είναι κίτρινου χρώματος όταν ωριμάσει και στο μέγεθος είναι μεγαλύτερος από αυτόν της πορτοκαλιάς. Η σάρκα του έχει κίτρινο, ροζ ή κόκκινο χρώμα, ανάλογα με την ποικιλία είναι μαλακή και χυμώδης και η γεύση της είναι γλυκόξινη. Η φλούδα είναι λεία και η γεύση της είναι έντονα πικρή.
Που βοηθάει: Πρόσφατα ανακαλύφθηκαν οι δραστηριότητες του G.S.E. και συγκεκριμένα από το 1980, χρονολογία στην οποία ο διάσημος ανοσολόγος Jacob H. ανακάλυψε τη μεγάλη αντιβιοτική δραστηριότητα, τέτοια που να καθορίζεται ως «το πιο ισχυρό φυσικό αντιβιοτικό» και ακόμα περισσότερο χωρίς παρενέργειες και που να μην παρεμποδίζει το ανοσοποιητικό σύστημα και τη βακτηριακή χλωρίδα. Αρκετές διεθνείς έρευνες διεξήχθηκαν και ακόμη διεξάγονται αποκαλύπτοντας τις εξαιρετικές πολύ-δραστηριότητες του G.S.E. εκ των οποίων: αντιϊκές, αντιβακτηριδιακές, αντιμυκητικές. Εργαστηριακές αναλύσεις που έχουν διεξαχθεί από πολυάριθμα Ινστιτούτα των Η.Π.Α., του Καναδά, της Γαλλίας, της Αυστρίας και του Μεξικού έδειξαν ότι το G.S.E. είναι ενεργό ενάντια σε ένα ευρύ φάσμα μικροβίων εκ των οποίων: σταφυλόκοκκος, στρεπτόκοκκος, σαλμονέλα, έλα, escherichia coli, ψευδομονάδες, γαλακτοβάκιλλοι, klebsiella, shigella, legionella pneumophila, χλαμύδια, ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, έρπης, candida albicans, aspergillus, tricophyton άλλοι μύκητες και ζυμώσεις. Οι δοκιμές έχουν υποβληθεί και έχουν εγκριθεί από τις αμερικάνικες F.D.A. U.S.D.A. Το εκχύλισμα των «σπόρων γκρέιπφρουτ» ενδείκνυται για την αντιμετώπιση επιδερμικών, στοματικών, ακουστικών και εσωτερικών μολύνσεων. Από την άποψη της δερματολογίας το G.S.E. έχει έγκυρη χρήση σε μυκητιακού τύπου παθολογίες (με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την candida albicans), σε βακτηριδιακές, παρασιτικές, και ιικές (έρπις) παθολογίες. Το Ινστιτούτο Pasteur του Παρισιού διεξήγαγε έρευνες πάνω στην αντιική δραστηριότητα του G.S.E. Τέλος, πρόσφατα ανακαλύφθηκε πως (Πανεπ. Σπουδές San Paolo - Βραζιλία) το G.S.E. κατέχει ένα βαθμό βακτηριδιακής απολύμανσης του δέρματος ίσο με 100% έναντι 72% που κατέχει η μεθυλική αλκοόλη.
Λαπάτσο
Τι είναι: Γνωστό και ως πάου ντ’ άρκο (pau d’ arco), ίπε ρόξο (ipe roxo) και ταχίμπο (taheebo), είναι ένα γηγενές φυτό της Νοτίου Αμερικής. Περιέχει φυτοχημικά, όπως το β-καροτένιο, β-σιτοστερόλη, μια χημική ουσία που ονομάζεται "lapahol". Η F.D.A. (Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων στις ΗΠΑ.) απέδωσε το 1981 στο Lapacho το «Πιστοποιητικό Ασφαλείας».
Που βοηθάει: Το εκχύλισμα του φυτού περιέχει σύμπλεγμα 18 κινονών και κερσετίνης που δρουν κατά gram- και gram+ βακτηρίων (Staphylococcus, Streptococcus, Brucella, κ.ά), μυκήτων (Candida albicans, Trichophyton), ιών (έρπης Ι και ΙΙ, ρετροϊοί, άφθες και αφθώδεις στοματίτιδες) και φλεγμονών. Οι πιο σημαντικές δράσεις του Lapacho είναι η αντιμυκητισιακή, η αντιμικροβιακή, η αντϊική, η αντιφλεγμονώδης και η ανοσοδιεργετική ενώ υπάρχουν έρευνες ακόμη και στον τομέα της ογκολογίας.
Μεθυλοσουλφονιλμεθάνιο
Τι είναι: Είναι μία οργανική ένωση του θείου με χημικό τύπο (CH3)2 SO2, υδροδιαλυτή, άοσμη, που περιέχει περίπου 34% στοιχειώδη θείου. Το MSM είναι ένα φυσικό συστατικό του περιβάλλοντος το οποίο μπορείς να βρεις σε ποικιλία τροφίμων, όπως είναι το γάλα, τα δημητριακά, τα φρούτα και τα λαχανικά. Προέρχεται από την οξείδωση του διμεθυλοσουλδοξειδίου (DMSO) και αποτελεί μέρος του φυσικού κύκλου του θείου, παρέχοντας με τον τρόπο αυτό μια πηγή θείου για την απαραίτητη ζωική μεθειονίνη.
Που βοηθάει: Αν και ο ειδικός μηχανισμός του MSM δεν έχει διευκρινιστεί πλήρως, ορισμένες κύριες ιδιότητές του είναι: να αναστείλει την μετάδοση των ώσεων του πόνου κατά μήκος των κυρίως δικτύων του νευρικού συστήματος (ίνες C) που μεταδίδουν το σήμα από τους κατεστραμμένους ιστούς μέχρι τον εγκέφαλο, να μειώνει την φλεγμονή και το μυϊκό σπασμό (πληγές και φλεγμονές μπορούν προκαλέσουν σπασμό στους μυς). Επιπλέον, συμβάλλει στην αναδόμηση του κολλαγόνου και του υαλουρονικού, συστατικά που υπάρχουν σε μεγάλη ποσότητα στο δέρμα και στους ιστούς και βοηθά στη μείωση της εμφάνισης κηλίδων του δέρματος. Σε μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Oregon Health Sciences University σε εκατοντάδες ασθενείς θεραπευόμενους για πολλά χρόνια με δόσεις MSM ανώτερες των 2 γρ/ημέρα δεν υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις τοξικότητας.